Epilog

- Operacja się nie udała. Pacjentka nie żyje.

Wszyscy obecni w sali popatrzyli na lekarza takim wzrokiem, jakby za chwile miał krzyknąć 'Prima Aprilis! Ona żyje i ma się bardzo dobrze!' Jednak nic takiego się nie zdarzyło. Pierwsza ocknęła się Alex i zaczęła płakać w rękaw Harry'ego, który mocno ją przytulił. Potem Matt. Nie obchodziły go fanki chłopaków, które zebrały się za oknem w korytarzu i podszedł tylko do siostry i jej chłopaka i rozpłakał się jak male dziecko. Reszta tak samo. Zayn walił pięściami o drzwi do sali, Louis nie miał już tego entuzjazmu co zwykle, Liam był nieobecny. Niall podszedł do Liama i rozpłakał się w jego ramiona. Tylko Smith zachował zimną krew i podszedł do lekarza, pytając, czy może ją zobaczyć.

Lekarz niechętnie się zgodził. John powoli wszedł do sali. Za nim Alex i Matt z czerwonymi oczami.

Na łóżku szpitalnym leżała ruda. Była blada jak płótno. Zimne ręce, zamknięte oczy.

Jej chłopak schylił się i złożył pocałunek na - nieruchomych już - ustach dziewczyny.

- Zegnaj. - wyszeptał.

Piętnaście lat później.

Ciekawe, co by było, gdyby Ely teraz żyła. - pomyślała Alex. - Pewnie byłaby szczęśliwa z Johnem, miała gromadkę dzieci i cieszyła się życiem.

A kto wie, czy ona nie chciała umrzeć? Może nie chciała żyć w niepewności.

Jednak szybko odpuściła od siebie te myśl.

To nie jej wina. 

Ale nic nie poradzę. Przecież jeden rozdział w życiu się kończy, a drugi zaczyna, prawda?